თანამედროვე ქართულ ჯანდაცვაში ყველაზე დიდი ცვლილება, რომელმაც ათასობით ოჯახი ფინანსურად დაამშვიდა, არის საყოველთაო ჯანდაცვა. დღეს ბევრ ადამიანს აღარ უწევს რთული არჩევანის გაკეთება — ჯანმრთელობა თუ ფინანსები. სამედიცინო მომსახურების მნიშვნელოვანი ნაწილი დაფინანსებულია, თუმცა მაინც რჩება მთავარი კითხვა:

როგორ ყალიბდება სამედიცინო მომსახურების ფასი და რას აკეთებს DRG მოდელი?

---

რა პრობლემა არსებობდა ადრე

წლების განმავლობაში კლინიკებს ხშირად თავად ჰქონდათ ფასის განსაზღვრის უფლება. შედეგად:

• ფასები იყო არათანაბარი,
  
  

• სისტემა — ნაკლებად გამჭვირვალე,
  
  

• პაციენტი კი ხშირად დაბნეული რჩებოდა.
  
  

ამ გამოწვევის პასუხად შემოვიდა DRG მოდელი — დიაგნოზზე დაფუძნებული დაფინანსება.

---

რა არის DRG და როგორ მუშაობს

DRG მოდელი ფასი აღარ განსაზღვრავს დღეების რაოდენობით ან კლინიკის სურვილით. ფასი დამოკიდებულია:

• პაციენტის დიაგნოზზე,
  
  

• მკურნალობის სირთულეზე,
  
  

• რაოდენობაზე და საჭირო სამედიცინო რესურსებზე.
  
  

მაგალითი

თუ პაციენტს სჭირდება პნევმონიის მკურნალობა, მას აქვს ერთი, სტანდარტული ფასი, რომელიც მოიცავს:

• კვლევას,
  
  

• მედიკამენტებს,
  
  

• მკურნალობას,
  
  

• ჰოსპიტალიზაციას.
  
  

ეს ქმნის სამართლიან და გამჭვირვალე სისტემას.

---

რატომ არის DRG მნიშვნელოვანი

DRG უზრუნველყოფს:

• პაციენტისთვის წინასწარ ცნობილ ფასს;
  
  

• სამართლიანობას — კლინიკას აღარ აქვს მოტივაცია მიახანგრძლივოს მკურნალობა;
  
  

• ბიუჯეტის ეფექტურ განაწილებას — ერთი დიაგნოზი ყველგან ერთნაირად ფასობს.
  
  

---

რა როლი აქვთ კლინიკებს

DRG-ის მიზანი მხოლოდ პაციენტის დაცვა არაა — მნიშვნელოვანია კლინიკების პირობებიც.

თუ ფასი რეალურ ხარჯებს არ ასახავს, კლინიკა ვერ გააგრძელებს ხარისხიან მომსახურებას. ამიტომ მოდელი ითვალისწინებს:

• პერსონალის პოსტებს,
  
  

• ტექნიკის განახლებას,
  
  

• ინფრასტრუქტურაში ინვესტიციას.
  
  

DRG ცდილობს ბალანსს პაციენტსა და სამედიცინო დაწესებულებას შორის.

---

პაციენტის არჩევანი და ფასის სისტემა

თუ პაციენტი მოხვდება კლინიკაში, რომელსაც არ აქვს საჭირო რესურსი, ის გადაყავთ სხვა დაწესებულებაში, და ფასი მას მიჰყვება.

თუ პაციენტი თვითონ ითხოვს გადაყვანას:

• 24 საათში გადაყვანისას პაციენტი იხდის:
  
  

• პირველ კლინიკაში გაჩერების ხარჯს,
  
  

• ტრანსპორტირების ღირებულებას,
  
  

• შემდეგ ისარგებლებს დაფინანსებით ახალ კლინიკაში.
  
  

• 24 საათის შემდეგ გადაყვანისას დაფინანსება აღარ მიჰყვება, გარდა იმ შემთხვევისა, თუ პაციენტი ხელოვნური სუნთქვის აპარატზეა.
  
  

ეს სისტემა აძლევს პაციენტს თავისუფლებას, მაგრამ იცავს ფასების სტაბილურობასაც.

---

დასკვნა

ჯანდაცვაში ფასი მხოლოდ თანხა არ არის — ეს არის რესურსების მართვის, სამართლიანობის და ხარისხის საზომი.

DRG მოდელი ქმნის სისტემას, სადაც:

• პაციენტი დაცულია,
  
  

• კლინიკა მოტივირებულია ხარისხზე,
  
  

• ბიუჯეტი ნაწილდება გონივრულად.
  
  

საყოველთაო ჯანდაცვამ უკვე შექმნა ფინანსური უსაფრთხოება ოჯახებისთვის. ახლა მთავარი ამოცანაა, რომ DRG სწორად დამკვიდრდეს და უზრუნველყოფილ იქნას სამართლიანი, გამჭვირვალე და პროგნოზირებადი ფასები ყველა პაციენტისთვის.